Μετά την επίσκεψη μας στην Κωνσταντινούπολη με το γκρουπ του facebook «Κωνσταντινούπολη – Η Πόλη της Καρδιάς μας» θέλω να σας μεταφέρω τις προτάσεις μας για την Πόλη που όλοι μας έχουμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας…
Γράφει η Σοφία Μαρμαγκιώλη
Την ονόμασαν σταυροδρόμι των πολιτισμών…. βασιλίδα των πόλεων…. πρωτεύουσα του Βυζαντίου και τριών διαδοχικών αυτοκρατοριών… η μοναδική πόλη που είναι χτισμένη επάνω σε δύο ηπείρους. Ευρώπη και Ασία…….η πόλη των αισθήσεων…..των ατελείωτων θρύλων…. των γεύσεων της ανατολής….των πολλαπλών αναμνήσεων… της μοναδικής κληρονομιάς της και του ένδοξου παρελθόντος της…Για τους Τούρκους Istanbul, για εμάς τους Έλληνες Κωνσταντινούπολη….ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις, που σίγουρα μας προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.
Είναι η πόλη-θρύλος, που για χίλια και πλέον χρόνια αποτελούσε για όλο τον μεσογειακό κόσμο του Μεσαίωνα συνώνυμο της δύναμης, του πλούτου και του πολιτισμού. Μια πόλη που από τη γέννησή της κουβαλάει τη λάμψη της αρχαίας «μητέρας» της, της Ρώμης. Οι Τούρκοι την άλωσαν και από τότε η περίφημη Κωνσταντινούπολη έδωσε τη θέση της στην Istanbul. Για όλους τους Έλληνες, όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο αλλά και σε ολόκληρη τη γη, η Πόλη παραμένει βαθιά ριζωμένη στην καρδιά και την ψυχή τους. Αυτήν ερχόμαστε λοιπόν να γνωρίσουμε…. να περπατήσουμε και να νιώσουμε με όλες μας τις αισθήσεις…
Με το που πατάς το πόδι σου στην Πόλη των αισθήσεων και των παραισθήσεων, ο όγκος της σε τρομάζει. Έχοντας 17 εκατομμύρια κατοίκους, αποκτά την όψη… τερατούπολης. Στις εκδρομές που πραγματοποιούνται στην Πόλη της καρδιάς μας συνήθως ο κόσμος κατευθύνεται στα τουριστικά σημεία της Πόλης… εγώ λοιπόν θα σας κατευθύνω σε πολύ όμορφα μέρη διαφορετικά από αυτά που πηγαίνουν οι τουρίστες για να γνωρίσετε και μια άλλη πλευρά της αγαπημένης μας Πόλης…
Οι τουρίστες θα περπατήσουν δυο-τρεις φορές κατά μήκος του πιο διάσημου πεζόδρομου: θα χαζέψουν τα γραφικά κόκκινα τραμ που τον διασχίζουν, με τους νεαρούς λαθρεπιβάτες που κάθονται εξωτερικά στα σκαλοπάτια του για να αποφύγουν το εισιτήριο, θα αγοράσουν μπακλαβαδάκια πασπαλισμένα με φιστίκι και θα ψωνίσουν από τα τουρκικά πολυκαταστήματα, που ομολογουμένως έχουν καλύτερες τιμές στις ίδιες επώνυμες μάρκες.
Εσείς, όμως, λοξοδρομήστε από την Ιστικλάλ και χαθείτε στα κάθετα στενά της· εκεί κρύβεται όλη η γοητεία της Πόλης… και μη φοβάστε ότι θα χαθείτε. Αυτός είναι ο στόχος, η άσκοπη περιπλάνηση, που θα σας χαλαρώσει από το άγχος της καθημερινότητας. Άλλωστε, ο χρόνος στην Κωνσταντινούπολη είναι εκ φύσεως νωχελικός. Κάθε στενό έχει τον δικό του, μοναδικό χαρακτήρα και ξεχωριστή μορφολογία. Σε κάποια, οι αντικριστές βιτρίνες είναι τόσο κοντά, που ανάμεσά τους χωράει να περάσει μόνο ένας άνθρωπος. Σε άλλα, οι καταστηματάρχες θα σας κεράσουν τσάι πάνω σε τσίγκινο δίσκο ή θα ακούσετε γραμμόφωνα να παίζουν ανατολίτικες μουσικές.
Απόκρυφες στοές γαλλικής αρχιτεκτονικής με παλιατζίδικα, εστιάτορες που τηγανίζουν μύδια και τα προσφέρουν σε καλαμάκι, ντιζαϊνάτα μαγαζιά με ρούχα και έξυπνες στάμπες σε κοντομάνικα -«Κάποιοι το λένε χάος, εμείς το αποκαλούμε σπίτι μας», έγραφε ένα σχολιάζοντας την Κωνσταντινούπολη-, πάγκοι με λογής-λογής μπαχαρικά και ξηρούς καρπούς, μικροσκοπικά καφέ όπου η αριστερή τουρκική νεολαία σφυρηλατεί την αγωνιστική της συνείδηση. Όλα θα ξεδιπλωθούν μπροστά σας. Αρκεί να φύγετε από την πεπατημένη.
Pierre Loti
Ο λόφος στο Eyup γνωστός ως Pierre Loti προς τιμήν του Γάλλου ναυτικού και λογοτέχνη που ερωτεύτηκε παράφορα την Κων/πολη και στο σημείο αυτό χαλάρωνε γράφοντας πολλές ρομαντικές ιστορίες είναι ένα εκπληκτικό μέρος που σου δίνει την δυνατότητα να θαυμάσεις μια εξαιρετική θέα. Αυτή του κεράτιου κόλπου και όλης της ευρύτερης περιοχής. Πραγματικά χάρμα οφθαλμών. Εάν η μέρα είναι υπέροχη και ηλιόλουστη τότε μπορείτε ν’απολαύσετε τον καφέ σας ατενίζοντας τον κεράτιο και ακούγοντας την μελωδική φωνή του μουεζίνη από το τζαμί του Eyup να καλεί τους πίστούς σε προσευχή…
Εκτός από το καφέ Pierre Loti ο λόφος έχει και διάφορα άλλα καφέ… εστιατόρια καθώς και καταστήματα με σουβενίρ… Αυτό βέβαια που κάνει εντύπωση είναι το νεκροταφείο που βρίσκεται στον λόφο σε απόσταση αναπνοής και σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το περπατήσετε, αντί δηλαδή να πάρετε το τελεφερίκ να φύγετε και ν’ απολαύσετε τη διαδρομή.
Miniaturk
Το Miniatürk είναι ένα πάρκο με μινιατούρες….μικρογραφίες ιστορικών κτιρίων και βρίσκεται στη βόρειο-ανατολική ακτή του Κεράτιου στην Κωνσταντινούπολη. Άνοιξε στις 2 Μάη του 2003 και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα με μικρογραφίες στον κόσμο…βλέπουμε αριστουργήματα όπως ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο και το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού στο Μαύσωλου.. το σημερινό Bodrum.. και την Αγια Σοφια όπως επίσης την κρεμαστή γέφυρα και ένα…αεροδρόμιο. Σε κάθε έργο μπροστά υπάρχει ηχητικό σύστημα…σέρνοντας το bar code του εισιτηρίου αρχίζει και μιλά στη γλώσσα φυσικά που επιλέγεις.
Ortakoy ή αλλιώς Μεσοχώρι
Το Ortakoy βρίσκεται στη δυτική ακτή της Ευρωπαϊκής Τουρκίας και απέχει από το λιμάνι της Κωνσταντινούπολης περίπου 15 χλμ. Είναι ένα παραλιακό μέρος όπου μαζεύεται πολύς κόσμος με πολλές καφετέριες, εστιατόρια, μπαρ. Η θέα του Βοσπόρου είναι μοναδική. Απέναντι η ανατολική ακτή (Ασιατική Τουρκία) που ενώνεται με τη δυτική (Ευρωπαϊκή Τουρκία) με δύο γέφυρες μήκους πολλών χλμ. Αυτή γειτονιά δεν κοιμάται ποτέ. Κάθε Κυριακή γεμίζει με κόσμο λόγω της υπαίθριας αγοράς ενώ τα καλοκαίρια με το ποτό ανά χείρας ρουφάς το ναργιλέ σου στο δρόμο… Εκεί όλα είναι όμορφα….όλα είναι υπέροχα…..νιώθεις ότι είσαι σε άλλες εποχές….όμορφες…..πραγματικά το λατρεύω αυτό το μέρος…….. και φυσικά είναι η περιοχή της πατάτας..δεν φεύγει κανείς από εκεί αν δεν γευτεί το φημισμένο Kumpir…
Yenikoy ή αλλιώς Νιχώρι
«Ξένε, αν δης ένα χωριό όπου γελάει η φύσις, (…) εκεί να σταματήσης. Εφθασες, ξένε, στο Νιχώρι». Οι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη από το ομώνυμο ποίημά του περιγράφουν αυτό ακριβώς που νιώθει ο επισκέπτης όταν αντικρίζει για πρώτη φορά το Νιχώρι ή, στα τουρκικά, Yenikoy. Αγκυροβολημένο πάνω στο Βόσπορο, στη βόρεια πλευρά της Πόλης, με τα παλιά του αρχοντικά, τους μικρούς κόλπους, τις προβλήτες με τα πολυτελή σκάφη δίπλα στα καΐκια, τους γλάρους που βολτάρουν στον ουρανό αναζητώντας τη λεία τους, αυτό το παλιό ελληνικό χωριό έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο κοσμικές συνοικίες της Κωνσταντινούπολης.
Μόλις ολοκληρώσετε την περαντζάδα σας -και αφού έχετε επισκεφτεί την εκκλησία της Παναγίας της Κουμαριώτισσας, όπου στον πίσω κήπο βρίσκονται τρεις τάφοι της οικογένειας Καραθεοδωρή-, επιλέξτε ένα από τα παραλιακά εστιατόρια. Πιάστε τραπέζι δίπλα στην τζαμαρία, να παραγγείλετε ντόπια ρακή, δοκιμάστε θαλασσινές λιχουδιές και αφεθείτε στη μαγεία του Βοσπόρου. Η συμπαντική ενέργειά του θα απορροφήσει όλες τις αρνητικές σας σκέψεις, ενώ τα καράβια που πηγαινοέρχονται θα σας θυμίσουν ότι στη ζωή σημασία δεν έχει μόνο η διαδρομή, αλλά και το φορτίο που κουβαλάς. Εμείς καθίσαμε στο εστιατόριο «Aleko’nun Yeri Deniz Park».
Rumeli Hisari… το κάστρο με την καλύτερη θέα
Το κάστρο Ρούμελι Χισάρ βρίσκεται στο Sariyer της Κωνσταντινούπολης, σε ένα λόφο της ευρωπαϊκής πλευράς του Βοσπόρου. Ο οικισμός που βρίσκεται γύρω του, φέρει το όνομά του. Το Rumeli Hisari χτίστηκε από τον Οθωμανό Σουλτάνο Μέχμεντ το Δεύτερο, το έτος 1451 – 1452, λίγο πριν κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη. Οι τρεις πύργοι του κάστρου είχαν λάβει τα ονόματα των τριών βεζύριδων του σουλτάνου. Χάλιλ Πασά, Ζάγκανος Πασά και Σάρικα Πασά. Βρίσκεται στο στενότερο τμήμα του καναλιού του Βόσπορου, μόλις 660 μέτρων και πολύ κοντά (ακριβώς απέναντι) στο κάστρο Αναντόλσκι Χισάρ, το οποίο είχε χτιστεί τον καιρό του σουλτάνου Μπαγιαζίτ του Πρώτου.
Η τοποθεσία είχε επιλεχτεί με σκοπό να εμποδιστεί η βοήθεια προς την πρωτεύουσα, η οποία κατέφτανε μέσω της Μαύρης Θάλασσας, κατά τη διάρκεια της οθωμανικής πολιορκίας. Στις προηγούμενες πολιορκίες της πόλης, τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο σουλτάνος είχαν να κάνουν κυρίως με τον αποκλεισμό του Βοσπόρου από πλευράς του βυζαντινού στόλου. Το κάστρο που υπήρχε στο μέρος αυτό από τη Ρωμαϊκή περίοδο, χρησιμοποιούταν ως χώρος φυλάκισης, ενώ αργότερα στην τοποθεσία αυτή είχε ανεγερθεί και μοναστήρι.Στα πλαίσια των πρετοιμασιών για την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, ο Σουλτάνος Μέχμεντ ο Δεύτερος (1432-1481), γιος του Μούρατ του Δεύτερου, ξεκίνησε την οικοδόμηση του κάστρου αμέσως μετά τη δεύτερη ενθρόνισή του το έτος 1451. Δεν αποδέχτηκε τις παρακλήσεις για ειρήνη του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου XI του Παλαιολόγου (1404-1453), ο οποίος είχε καταλάβει το μήνυμα που έστελνε ο σουλτάνος μέσω της οικοδόμησης του κάστρου, η οποία είχε ξεκινήσει στις 15 Απριλίου 1452. Καθένας από τους τρεις κύριους πύργους είχε ονομαστεί από τους πασάδες που επέβλεπαν την κατασκευή τους. Ακόμη και ο ίδιος ο σουλτάνος είχε μεταβεί εκεί περισσότερες φορές για να επιβλέψει τις οικοδομικές εργασίες.
Με τη βοήθεια χιλιάδων οικοδόμων και εργατών, η κατασκευή του κάστρου είχε τελειώσει σε χρόνο ρεκόρ, σε 4 μήνες και 16 ημέρες, στις 31 Αυγούστου 1452. Tο κάστρο Rumeli Hisari αποτελείται από ένα μικρό πύργο, τρεις κύριους πύργους και δεκατρείς μικρές σκοπιές, τοποθετημένες και συνδεδεμένες με τα τείχη του. Είχε σχεδιαστεί από τον αρχιτέκτονα Μουσλιχιντίν και στις αρχές είχε ονομαστεί Μπογκαζκεσέν (Bogazkesen) που σημαίνει „στενό λαρύγγι“, λόγω του στενού περάσματος του Βοσπόρου. Αργότερα μετονομάστηκε στο σημερινό Rumeli Hisari, όνομα το οποίο σε μετάφραση σημαίνει…κάστρο της χώρας των Ρωμαίων…., δηλαδή βυζαντινή Ευρώπη.
Tο κάστρο έχασε την σπουδαιότητά του όταν πλέον στις ακτές χτίστηκαν περισσότερα κτίρια αμυντικής φύσεως. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα χρησιμοποιόταν ως φυλακή, κυρίως για ξένους αιχμάλωτους πολέμου. Το Ρούμελι Χισάρ είχε μερικώς καταστραφεί από σεισμό το έτος 1509 και ανακαινίστηκε περισσότερες φορές τα επόμενα χρόνια. Το 1746, ξέσπασε πυρκαγιά, η οποία κατέστρεψε όλα τα ξύλινα τμήματα των μεγαλύτερων πύργων. Ξαναχτίστηκε την περίοδο του σουλτάνου Σελίμ του Τρίτου. Από το 1960, το κάστρο Ρούμελι λειτουργεί ως μουσείο και ανοιχτό θέατρο. Μέσα στο κυρίως κτίριο υπάρχει έκθεση οπλισμού που χρησιμοποιήθηκε κατά τις επιθέσεις για την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, όπως μπάλες κανονιών και αλυσίδες.
Για καφέ στο «Πέρα Παλάς»
Αναμφισβήτητα, το «Πέρα Παλάς» είναι ένα από τα ιστορικότερα ξενοδοχεία του κόσμου. Βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή και άρχισε να χτίζεται το 1892 από την εταιρεία Wagon Lit, για να στεγάσει τους ταξιδιώτες που έρχονταν στην Κωνσταντινούπολη από το Παρίσι με το Οριάν Εξπρές. Εδώ, η συγγραφέας Αγκαθα Κρίστι έγραψε το μεγαλύτερο μέρος από το διάσημο μυθιστόρημά της. Μάλιστα, το δωμάτιό της με τον αριθμό «411», στο οποίο εκτίθενται φωτογραφίες και βιβλία της, είναι επισκέψιμο για το κοινό. Ακόμη και αν κάποιος δεν γνωρίζει την ιστορία του ξενοδοχείου, με το που περάσει την περιστρεφόμενη πόρτα, θα νιώσει ότι εισέρχεται σε έναν ιδιαίτερο χώρο.
Η ατμόσφαιρα είναι κυριολεκτικά αριστοκρατική. Κατευθυνθείτε στο βάθος, μετά τη ρεσεψιόν, και καθίστε σε μία από τις σκαλιστές ξύλινες καρέκλες του 19ου αιώνα με τη βελούδινη μπορντό επένδυση. Παραγγείλτε αχνιστό τούρκικο καφέ και περιεργαστείτε το χώρο. Κινώντας περιστροφικά το κεφάλι σας, θα δείτε στο σαλόνι μαρμάρινες κολόνες, αυτοκρατορικούς πολυελαίους, περσικά χαλιά, μπρονζέ καθρέφτες, επιτραπέζια ρολόγια εποχής και τους έξι γυάλινους διακοσμημένους τρούλους της οροφής. Αχ, αυτοί οι τρούλοι! Σε παραπλανούν. Από τη μια νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο ανατολίτικο χαμάμ και ετοιμάζεσαι για το λουτρό σου, από την άλλη θαρρείς ότι ξεκουράζεσαι στο παλάτι σου. Όσο πιο αργά απολαύσετε τον καφέ σας, τόσο πιο πολύ θα σας συνεπάρει η μυστηριώδης αύρα του ξενοδοχείου.
Bebek
Το Bebek είναι μια από τις συμπαθητικότερες γειτονιές στο Bόσπορο, που βρίσκεται στην ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης. Αυτή η λεπτή γειτονιά μέσα στην περιοχή του Besiktas χαρακτηρίζεται από τα ακριβά διαμερίσματα, των γραφικών ακτών, ενός μικρού κόλπου όπου τα γιοτ δένονται, των φανταχτερών εστιατορίων και των περίεργων καφέ που γεμίζουν ειδικά κατά τη διάρκεια των Σαββατοκύριακων. Στο Bebek βρίσκονται επίσης πολλές κατοικίες αστέρων της τοπικής showbiz καθώς και πληθώρα ιδιωτικών σχολείων και πανεπιστημίων. Μια από τις πιο ιστορικές εκκλησίες της ευρωπαϊκής ακτής του Βοσπόρου βρίσκεται στο κέντρο της περιοχής του Bebek….Έχοντας έναν πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο αποτελεί στολίδι για την περιοχή. Σήμερα η λιγοστή ενορία δίνει ζωή σε μια εκκλησία που έσφυζε απο ζωή…
Balat, Κωνσταντινούπολη
Η πάλαι ποτέ συνοικία των Εβραίων και των Αρμενίων της Πόλης είναι γεμάτη πολύχρωμα, αστικά κτίρια. Μια βόλτα στα σοκάκια, ανάμεσα στα κίτρινα και ροζ σπίτια με τις κόκκινες και πράσινες κουρτίνες, μοιάζει με ταξίδι σε ένα ένδοξο παρελθόν που έχει πλέον χαθεί. Η γειτονιά ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Φαναριού κι αποτελεί πραγματικό στολίδι, παρά την παρακμή που έχει επέλθει. Τα πολύχρωμα παραδοσιακά σπίτια, τα πλακόστρωτα στενά, οι μπουγάδες απλωμένες ανάμεσα σε αντικριστά μπαλκόνια συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό που δίνει την αίσθηση πως είναι βγαλμένο από πίνακα ζωγραφικής. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα περπάτημα στα σοκάκια του…Μοναδική εμπειρία…
Limonlu Bahçe
Οπωσδήποτε επίσκεψη για καφέ ή τη φημισμένη λεμονάδα… Διαδρομή όπως παρακάτω : Yeni Çarşi Cad…..είναι η κάθετη οδός που τέμνει την Ιστικλάλ στο ύψος του Λυκείου του Γαλατά (Galatasaray Lisesi), εκεί όπου συναντάς μία μικρή πλατεία, σαν άνοιγμα του πεζόδρομου, με ένα μνημείο για τη συμπλήρωση κάποιων χρόνων του τουρκικού κράτους. Η οδός αυτή είναι κατηφορική, όπως το βλέπεις και στο χάρτη. Μόλις πάρεις την κατηφόρα και περάσεις στα δεξιά σου το Καφέ του διάσημου φωτογράφου Αρά Γκιουλέρ, λίγο μετά τη 1η διασταύρωση της με την Hayriye Cad., στα δεξιά θα δεις στον αριθμό 98 την παλιά οικοδομή, που δεν την “πιάνει” το μάτι σου.
Στη στενή είσοδο της υπάρχει η πινακίδα “Λιμονλού Μπαχτσέ“.. Μπαίνεις στην είσοδο, κατεβαίνεις 2 πατώματα, ακολουθείς έναν διάδρομο με αφίσες στους τοίχους του και, ώ του θαύματος, βρίσκεσαι στον μυστικό κήπο του Limonlu Bahçe! Οπου αυτό σημαίνει… μπαρ μοντέρνο, με απλές γραμμές, με μία εσωτερική πρασιά που την έχουν μετατρέψει σε κήπο με λεμονιές, άλλα μεγάλα δέντρα και ψηλές μανόλιες… Είναι μία όαση 2 βήματα από την θορυβώδη Ιστικλάλ, μπορείς να ησυχάσεις, να διαβάσεις την εφημερίδα σου, να ακούσεις μουσική, και, κυρίως, να δροσιστείς με την σπεσιαλιτέ του μπαρ που είναι (τί άλλο?) φρέσκια στιμμένη λεμονάδα, στην οποία μάλλον προσθέτουν και λίγο lime, ίσως και lemongrass, και στην σερβίρουν σε μεγάλα χορταστικά νεροπότηρα, όπως τα παλιά που είχαμε και στην Ελλάδα….
Προτάσεις για φαγητό…
Φαγητό στην Πόλη…. Από πού ν’ αρχίσεις και πού να τελειώσεις ! Ξεκινάμε με τούρκικες γεύσεις. Θα πάτε οπωσδήποτε στο Haci Abdullah (Χατζηαμπντουλάχ), στον πεζόδρομο της Istiklal στην οδό Sakizaga 17, στο προάστιο Beyoglu. Πρόκειται για ένα εστιατόριο που άνοιξε το 1876. Προσφέρει πάνω από 150 πιάτα καθημερινά, με έμφαση στο kebab Άδανα, το ιμάμ μπαϊλντί, τις γεμιστές πιπεριές με κάρδαμο και το πουγκί με τα συκωτάκια αρνιού. Δεν σερβίρει αλκοόλ και ένα μεσημεριανό γεύμα για δύο άτομα μπορεί να σας κοστίσει μέχρι και €30.
Αδελφάκι του Haci Abdullah, αλλά με πιο καλές τιμές και πιο λιτή διακόσμηση, είναι το Hacibaba (Χατζήμπαμπα). Βρίσκεται και αυτό στον πεζόδρομο της Istiklal, συγκεκριμένα στον αριθμό 49. Το προτιμούν όλοι οι «ψαγμένοι» τουρίστες και ιδιαίτερα η νεολαία. Το εστιατόριο αυτό άνοιξε τη δεκαετία του ’20 και από τότε φημίζεται για την ποιότητα των εδεσμάτων του. Σπεσιαλιτέ του θεωρείται το ψητό αρνί. Ένα γεύμα για δύο άτομα στο Hacibaba θα σας κοστίσει €20-25. Ούτε και σε αυτό το εστιατόριο σερβίρεται αλκοόλ. Τυπικό τούρκικο εστιατόριο-μεζεδοπωλείο στην Πόλη θεωρείται το Tike. Θα το βρείτε στη Haci Adil 1 και Kazim Ozalp 58. Απολαύστε kebab στα κάρβουνα και φοβερά τοπικά γλυκά όπως το καζάν ντιπί. Το Tike παραμένει ανοιχτό όλες τις ημέρες της εβδομάδας, αλλά καθημερινά 3-6 το απόγευμα θα το βρείτε κλειστό.
Οι Έλληνες έχουν την τάση να πηγαίνουν στο εστιατόριο του «Panteli». Ο Παντελής, Έλληνας Κωνσταντινουπολίτης, το άνοιξε το 1901 στην είσοδο της αγοράς των μπαχαρικών στην περιοχή του Eminonou. Σερβίρει τούρκικα και ελληνικά πιάτα, με σπεσιαλιτέ το λαβράκι στη λαδόκολλα. Ένα γεύμα για 2 άτομα με κρασί θα σας κοστίσει €120-150. Είναι ανοιχτό καθημερινά τα μεσημέρια εκτός Κυριακής και πρόκειται για ένα από τα πιο ακριβά εστιατόρια.
Για ευφάνταστους μεζέδες, θα πρέπει να επισκεφθείτε τη στοά Cigek Passatsi (Σιτζέκ Πασατζί). Βρίσκεται και αυτή στον πεζόδρομο της Istiklal -που στα ελληνικά σημαίνει «Στοά των λουλουδιών»- ακριβώς δίπλα στο Balik bazaar (Μπαλίκ Μπαζάρ), δηλαδή την ψαραγορά της πόλης. Η συγκεκριμένη στοά είναι από τα πιο όμορφα σημεία της Πόλης. Θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα από την αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα, καθώς σας δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεστε μέσα σε γαλλικό παλάτι. Εδώ συχνάζουν παρέες πλούσιων Τούρκων, κυρίως για μεζέδες που συνοδεύουν με το παραδοσιακό ούζο της πόλης, το Arak (Αράκ) -τη δική μας ρακή. Στη στοά, το αλκοόλ σερβίρεται εν αφθονία. Αν είστε τυχεροί, θα πετύχετε και πλανόδιους μουσικούς. Μια βραδιά θα σας κοστίσει σχεδόν €25 το άτομο.
Τώρα, αν είστε ανοιχτοί σε δυνατές συγκινήσεις και θέλετε να μπείτε για τα καλά στις γεύσεις και «στο πετσί» της πόλης, δοκιμάστε το gold kokorets, το «χρυσό κοκορέτσι» που θα βρείτε μέσα στην ψαραγορά. Στην Balik bazaar θα δείτε τους ψήστες να το κόβουν σε πολύ μικρά κομματάκια και να το «στριμώχνουν» μέσα σε μικρά ψωμάκια μαζί με κρεμμύδι και ντομάτα. Οι Τούρκοι συνηθίζουν επίσης αντί για κοκορέτσι να βάζουν στα ψωμάκια τηγανητά αχνιστά μύδια. Τα τελευταία συνδυάζονται με σάλτα γιαουρτιού και κόκκινο πιπέρι. Πάρτε από ένα τέτοιο στο χέρι
- Το 607, στη βίλα του Hotel Zurich στην οδό Arcasou Caddesi Sihangir, είναι ένα υπέροχο εστιατόριο με θέα στο Βόσπορο, που έχει όμως μόνο 10 τραπέζια. Πρόκειται κυρίως για club όπου θα μπορέσετε να δείτε σχεδόν όλους τους επωνύμους της Πόλης, μεταξύ άλλων πολλά μοντέλα και τραγουδιστές. Η κουζίνα είναι μεσογειακή και το γεύμα για δύο άτομα φτάνει τα €100.
- Ο κήπος της Μαρίας-Maria’nın Bahçesi…..της διάσημης πλέον Μαρίας Εκμετσίογλου… Πολίτισα στην καταγωγή…λάτρης των μπαχαρικών και των παραδοσιακών συνταγών..με τον πληθωρικό της χαρακτήρα..το έντονο ντύσιμο και το φοβερό ταμπεραμέντο μέσα από την τηλεοπτική της εκπομπή…μας μαγειρεύει συνταγές ιδιαίτερες και διαφορετικές…. Η φιλοξενία τόσο της ίδιας όσο και του υιού της Πασχάλης…καθώς και όλης της ομάδας της μοναδική…
Το εστιατόριο της βρίσκεται στο Etiler στην οδό.. Kuçukyali Sahilyolu no.102, Istanbul, tel. 0216-5199819. Το γεύμα περίπου στοιχίζει ανά άτομο τα 32 με 35 ευρώ μαζί με το φιλοδώρημα, το οποίο είναι υποχρεωτικό στην Πόλη.
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΞΕΣΑΛΩΝΟΥΝ
Το Reina βρίσκεται στην Moualim Nassi Kadessi (Mουαλίμ Nασί Kαντεσί) στο νούμερο 44 στην περιοχή Kouroukiesme (Kουρουκιεσμέ). Το συγκεκριμένο club -ένα από τα πιο in και hot μέρη της Πόλης- σερβίρει τα καλύτερα cocktails αλλά έχει και τη πιο αυστηρή «πόρτα». Πείτε ότι είστε Έλληνες και συστημένοι από το Icons και να είστε σίγουροι ότι θα σας αφήσουν να περάσετε. Μόνη προϋπόθεση το καλό ντύσιμο. Το ποτό κοστίζει €25.
Το Sorti (Σορτί), στην ίδια περιοχή με το Reina αλλά στο νούμερο 141, είναι σαφέστατα και αυτό εξαιρετικό club αλλά με λιγότερο σκληρή «πόρτα». Απολαύστε το ποτό σας σε ένα από το τα δύο bars του με €15.
Καλό θα ήταν να επισκεφθείτε και το Sky Bar στο ξενοδοχείο Swiss Hotel που βρίσκεται πάνω στο Βόσπορο καθώς και το Arsi Bar στο Ritz-Carlton της Πόλης. Εκεί μπορείτε άνετα να καπνίσετε τα πούρα σας και να πιείτε καταπληκτικό malt whisky.
Μέσα στο ξενοδοχείο Hyatt επισκεφθείτε οπωσδήποτε το Gossip Bar που σερβίρει ένα από τα καλύτερα mojitos της πόλης.
Το English bar στο Κeylan Intercontinental θεωρείται ένα από τα πιο ακριβά bars της Πόλης. Φανταστείτε ότι ένα ποτήρι ουίσκι κοστίζει €30.
Όσο για ένα από τα πιο ιστορικά bar-clubs της πόλης; Ακούει στο όνομα Bebek Bar. Θα το βρείτε στο Ηοtel Bebek, στην ομώνυμη περιοχή. Το εν λόγω club, που άνοιξε πριν από 25 χρόνια, είναι αναμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα. Προσφέρει εξαιρετική θέα στο Βόσπορο και συγκεντρώνει Τούρκους της μεγαλοαστικής τάξης.
Καμιά πόλη δεν ασκεί τη γοητεία της Κωνσταντινούπολης. Την προηγούμενη νύχτα πριν την αντικρίσεις….. θα ονειρευτείς το πιο παράξενο όνειρο της ζωής σου…θα δεις πολιτείες των παραμυθιών με κρυσταλλένια και μαρμάρινα παλάτια…θα δεις βρύσες με το αθάνατο νερό και σπηλιές με τους δράκους ….θα δεις θησαυρούς…. χρυσάφι και πεντάμορφες με τα ξανθά μαλλιά…θα δεις καβαλάρηδες και βασιλιάδες σαν τον ήλιο….θα δεις τάφους και κρεβάτια ερωτικά….πολέμους κι αγάπες…ζωή και θάνατο…ένα φανταστικό…ένα τερατώδες….. ανερμήνευτο όνειρο….κανείς ονειροκριτής δεν το εξηγεί…το εξηγεί αυτή μόνο…. η Κωνσταντινούπολη… γιατί η Κωνσταντινούπολη είναι το φίλτρο των ονείρων…. είναι η χρυσόσκονη των παραμυθιών… το χασίς…και είναι η ίδια παραμύθι και όνειρο….είναι η Χαλιμά καμωμένη πόλη…
